We zijn elkaar al een paar keer tegengekomen, met natte haren in Het Marnix, bij de onderdoorgang naar de Haarlemmerweg, op de van Hallstraat. Blijkbaar wonen we vlakbij elkaar en dat is een mooie aanleiding voor een nader kennismakingsgesprek met GWL-bewoonster Marjan Lechner.
Marjan is 71 jaar en wat je noemt een rasechte Amsterdamse. Ze is geboren en getogen aan de rand van de Jordaan, in de Marnixstraat bij de Rozengracht in een gezin met vijf kinderen. Ze woonden in een driekamerwoning met een tussenkamer zoals je deze vroeger nog had. Dit was nog in de tijd dat kolen door de kolenboer thuis werden gebracht, de trappen werden opgesjouwd en de wintervoorraad op zolder werd opgeslagen. De zolders van de verschillende huizen waren toen toegankelijk via een tussendeur, zodat er in geval van brand altijd een vluchtroute was.
Spontaan vertelt Marjan over enkele karakteristieke industriële punten langs de Haarlemmerweg uit deze tijd. In het huidige Westerpark stond de Westergasfabriek met de pregnante geur van kolen, langs de Haarlemmerweg stonden de Maggifabriek, de Boldootfabriek en de Patriafabriek (weet u nog: met de karakteristieke koektrommels, zoals de afbeelding van het Rijksmuseum). Al deze fabrieken zorgden in de wijde omgeving voor hele specifieke luchtjes. En natuurlijk, niet te vergeten, was daar het gemeentelijk waterleidingbedrijf, het huidige GWL-terrein.
Marjan woont al vanaf het allereerste begin in blok 2B. Destijds kreeg ze als nieuwe GWL-bewoonster een huishoudboekje met milieuvriendelijke tips om het huis te onderhouden. Ook moest ze een intentieverklaring ondertekenen waarin stond dat ze de milieuvriendelijke uitgangspunten van de wijk ondersteunde. Ik ben benieuwd: welke uitgangspunten waren dit? Marjan noemt zo een aantal punten op; veel van de woonblokken werden doorgespoeld met grijs water (uitgezonderd de hoge woonblokken). Elke woning had een milieuvriendelijk eco-toilet, die met minder water doorspoelde. De woning had een milieuvriendelijk keukenblok met -heel vooruitstrevend voor die tijd!- een ruimte met twee afvalcontainers waardoor het afval werd gescheiden. En natuurlijk: de wijk was autovrij, had diverse speel- en groentuintjes, was kindvriendelijk. Ze heeft een map met documenten uit die tijd, waaronder het blad In perspektief en enkele gebruiksaanwijzingen zoals van de warmtepomp.
Marjan verbaasde zich ook over een aantal zaken: in deze ecologische en milieuvriendelijke wijk had ze veel meer groen verwacht. En grotere boxen, want zonder auto wil je toch met gemak meerdere fietsen kunnen stallen!
Na een afwisselende carrière in de zorg, deze begon met de opleiding tot z-verpleegkundige in Nieuwveen gevolgd door een managementopleiding, locatiehoofd, re-integratie deskundige, indicatiesteller bij het RIO en PGB consulent bij Achmea ging Marjan op haar 63ste met pensioen. Eén dag in de week doet ze vrijwilligerswerk, verder is ze sportief: ze tennist, zwemt en fietst graag naar de mooie natuurgebieden hier vlakbij Amsterdam, zoals Spaarnwoude en de ‘Mooie Nel’ bij Halfweg. Hier bezoekt Marjan dan meteen graag de outlet. En nog dichter bij huis geniet ze van het Westerpark, het ‘Woeste Westen’. En ieder jaar verheugt ze zich opnieuw op de lente, wanneer ze het frisse groen langs de Amsterdamse grachten adembenemend mooi vindt.
En de toekomst? Marjan is super blij met haar woning. De woning is voor iedereen goed toegankelijk en levensloopbestendig: met lift, alles gelijkvloers op één etage en zonder drempels. Met zo’n fijn huis, het park voor de deur en allerlei voorzieningen in de buurt is en blijft dit nog een lange tijd een heerlijke plek om te wonen!
