Drie jaar hebben de GWL-fruitplukkers moeten wachten eer ze hun handen weer uit de mouwen konden steken, maar twee weken geleden konden ze weer eens ouderwets in de ladders klimmen.
Ronald Damstra, voorzitter van het GWL-team Hoogstamfruitbomen, was zichtbaar opgetogen toen hij op 20 september de fruitplukkers mocht verwelkomen. Dat is voorstelbaar, want de laatste ouderwetse fruitplukdag was alweer drie jaar geleden. 2023 was een heel slecht appeljaar. De oogst van de 63 hoogstambomen was nihil, en om toch taarten te kunnen bakken is toen een kratje appelen van elders aangerukt. Na dit dramatische appeljaar was de opbrengst in 2024 opnieuw ver onder de maat. De halsbandparkieten hadden zich te goed gedaan aan ons hoogstamfruit, eerst hoog in de boom, daarna steeds lager. Het werkgroepkernteam heeft toen besloten om eerder dan normaal te oogsten, om de overgebleven appelen en peren te redden. En uiteindelijk moest er bij de Fruittuin van West toch nog wat worden bijgeplukt.
2025 blijkt voor het GWL een overvloedig appeljaar, net als landelijk overigens. Ook dit jaar hebben de schreeuwende papegaaitjes zich in juli en augustus tegoed gedaan aan het nog onrijpe fruit. Maar de ‘fruitbomers’ lieten zich niet uit het veld slaan: met netten hebben zij de onderste delen van de appelbomen veiliggesteld. Het was een gouden zet: onder de netten bleven de kostbare appeltjes ongedeerd. Eén keer is een vraatzuchtige parkiet er in geslaagd om onder het net te kruipen. Een barmhartige buurtbewoner heeft het verstrikte vogeltje weten te redden.
De jongste fruitpluk- en taartendag startte met het klaarzetten van de ladders, schepnetten en kratten en het verdelen van de bakwaar over een twintigtal appeltaarten. Klokslag 10.00 uur deed voorzitter Ronald de aftrap met uitleg over het plukken. De vijftien aanwezigen werden verdeeld over drie teams en met de ladders en trapjes onder de arm vertrokken de enthousiaste plukkers naar de afgesproken bomen. Een van de teams ging aan de slag in de hoge boom tegenover het Buurthuisje. De jeugdige, maar zeer ervaren plukster klom op de ladder hoog de boom in en wist zo de hand te leggen op de meest excentrische appeltjes. Vooral in de tuintjes tegenover blok 8 en blok 16 waren de bomen nog rijk gevuld dankzij de aangebrachte netten. Het lospeuteren van de knoopjes in de netten kostte wat moeite, maar eenmaal bevrijd werd het overvloedige en gave fruit met gemak van de tak gedraaid, van buiten naar binnen conform de instructie. De dikste appelen kwamen dit jaar uit de boom aan de Waterloop tussen blok 15 en 16, de zwaarste wogen wel 500 gram per stuk. Na een dik uur plukken was de klus geklaard en kon de opbrengst in het Buurthuisje worden bekeken. Totaal 6 kratten en Dirk-tassen vol met appelen en een paar kilo peren. Meer dan genoeg voor de taartenbakkerij.
Vanwege de verwachte regen en onweer was vooraf afgesproken dat de taartenpresentatie en -consumptie binnen in het Buurthuisje zou plaatsvinden. Maar het pakte anders uit: de regenbuien kwamen wat eerder en om 16.30 uur deed het zonnetje zelfs pogingen om het appeltaartenfeest extra glans te geven. Reden genoeg om de tafels buiten op te bouwen. Binnen een kwartier stonden er maar liefst 22 appeltaarten op een rij. De trotse bakkers gaven een voor een toelichting op de naam en de ingrediënten van hun baksel. De taarten varieerden van klassiek en grootmoeders’ recept tot Tarte Tatin en bodems met kersen en custard. De taartenparade trok volop volk, van binnen en van buiten de wijk. Een uurtje later waren de meeste taarten soldaat gemaakt. Toen kon de traditionele fruitpluk- en taartendag worden afgesloten met een oproep om de overgebleven appelen mee te nemen voor het maken van een geurige appelmoes of een exotische appelchutney.
