Hoe zorgen wij ervoor dat er straks genoeg eigen appels zijn om taarten van te bakken? Dat was de belangrijkste vraag tijdens de snoeidag, begin april.
Afgelopen september viel de oogst aan appels van de fruitbomen op het GWL-terrein flink tegen en daardoor moesten er voor het jaarlijkse taarten-bakfestijn ‘vreemde’ appels worden gebruikt. Oorzaak van het tekort aan appels waren snackende halsbandparkieten. Die hebben de gewoonte van elke appel één snavel vol te nemen om dan op te gaan naar de volgende. De peren vinden zij niet zo lekker.
Voor het snoeien, bij de koffie, werden vriendelijke mogelijkheden besproken om de parkieten op afstand te houden. Zo zou het kunnen zijn dat sommige takken straks zijn ingepakt in een soort vitrage. Ook vroeger plukken en de appels laten narijpen zou een mogelijkheid kunnen zijn.
Daarna gingen we aan de slag met de bomen aan de zuidkant van het GWL-terrein en die staan er nu weer prachtig bij, net als sommige aan de noordkant. Tegelijkertijd waren de schoffelaars bezig – de eerste zaterdag van de maand – dus was het gezellig druk in het groen op ons terrein en bij de gezamenlijke lunch achteraf.